รุ่งทิพย์
สุขกำเนิด
หลังจากส่งลูกสาวที่บ้านคุณครูเพื่อไปเรียนเสริมทักษะความคล่องแคล่วของร่างกายในตอนเย็นเมื่อสัปดาห์ก่อน ซึ่งปกติฉันก็จะต้องนั่งคอยประมาณ 3
ชั่วโมงกว่าเขาจะเรียนเสร็จ เพื่อรอรับกลับบ้านพร้อมกัน
กับน้องชายวัยกระเตาะที่จะวาดภาพระบายสีหรือไม่ก็ป่วนแม่ตลอดการรอคอย
แต่วันนี้ เจ้าจอมซนมาแปลกกว่าทุกที
เอ่ยปากชวนว่า “เราไปซื้อหนังสือที่ร้านนายอินทร์กันเถอะแม่ แดนอยากได้หนังสือนิทานเหมือนของไผ่จังแลยคร้าบ...”
พอไปถึงร้าน น้องแดนเลือกหนังสือแป๊บเดียว
ขอย้ำว่าแป๊บเดียวจริงๆ ก็ได้หนังสือที่ถูกใจ
แต่กลับเสียเวลานานมากอยู่ที่มุมของเล่นสุดโปรด ซึ่งก็คือ “เบน เท็น”(BEN 10)[1]
นั่นเอง
น้องแดนยืนลูบๆคลำกล่องโน้นกล่องนี้อยู่นานมากและหันมาถามแม่ว่า
“แดนซื้อได้ไหมคร้าบ” คุณแม่ก็ต้องจำใจอนุญาต เพราะถ้าตอบว่า “ไม่ได้” น้องแดนก็จะตาขวาง
ตาแดง และตามด้วยน้ำตาย้อย
แต่มองไปทั้งหมดในร้านแล้วก็ไม่มีของเล่นอื่นใดจะมาทดแทนจินตนาการที่ได้เป็นเจ้าของ
“เจ้าเบน” ได้ ก็เพราะที่นี่เป็นร้านหนังสือนี่คะ คุณแม่เลยจำใจต้องอนุญาตโดยดี
กลับมาถึงบ้านพอเปิดกล่องแล้วคุณแม่ก็อยากทำตาแดงเหมือนกัน ก็เจ้า “เบน” หน่ะสิ แค่ตุ๊กตาพลาสติกตัวแข็งทื่อสูงประมาณ
3 นิ้ว ไม่มีอะไรพิเศษนอกจาก “แพง” อย่างเดียว
นั่งคิดอยู่หลายวัน ว่าจะทำอย่างไรไม่ให้เกิดเหตุการณ์ซ้ำซาก
“ได้ไม่คุ้มเสีย” อย่างที่ผ่านมา แล้วในที่สุด ก็เกิดไอเดียบรรเจิด เมื่อหันไปเห็น “ตะเกียบ” ในครัว
วันหยุด พอมีเวลาก็แวะไปตลาดสด เพื่อหาซื้อ
“ตะเกียบ”
เดินถามอยู่หลายร้าน เจอแต่ “ตะเกียบใช้แล้วทิ้ง” ไม่ยักกะมี “ตะเกียบไม้รียูส” เหลือบไปเห็นไม้แบนๆ แต่ขนาดใกล้เคียงกัน คิดว่าน่าจะแทนกันได้ นับดูแล้วมี 35 อัน ราคา
5 บาทเองค่ะ ตอนแรกก็ยังสงสัยอยู่ว่า
เขาทำมาขายใครนะ พอสังเกตเห็นรอยผ่า ก็เดาได้ว่าเป็น “ไม้ปิ้งไก่” นั่นเอง
กลับถึงบ้าน
คุณแม่ไม่รอช้าเพราะเด็กๆนั่งมองงงๆว่าแม่มาไม้ไหนนี่ ฉันก็เริ่มงัดกลยุทธ์ในอดีตขึ้นมา “แต่น แตน แต้น…” ไม่ว่าจะเป็นเกมส์ “สร้างภาพจากไม้”
“คอกหมูไม่ขยับ” (ผลัดกันหยิบ ใครทำไม้ขยับ ต้องเปลี่ยนคนหยิบ) “หมากตะเกียบ” (โยนรับมะนาวและหยิบไม้ก่อนมะนาวหล่น) ฯลฯ ความสงบ(จากเสียงดุของแม่) กลับมาพร้อมเสียงหัวเราะของลูกเลยค่ะ แถมลูกยังได้ฝึกกล้ามเนื้อมือและตาอีกด้วย
หลังจากบริหารกล้ามเนื้อแล้ว ก็มาลับสมองประลองปัญญากันหน่อย
กับกลเกมย้ายไม้ปิ้งไก่ (ไม้ขีดไฟ) ลองดูตัวอย่างในภาพนะคะ ปรากฏว่าได้ผลเกินคาด เบนเท็น ก็เบนเท็น
เถอะ “ตกกระป๋อง”ไปซะแล้ว
เพราะน้องแดนหยิบไม้ปิ้งไก่มาเล่นบ่อยมาก ส่วนเจ้าเบนไม่รู้เก็บไว้ตรงลังไหนแล้ว นี่ยังไม่นับราคาที่ถูกกว่ากันเกือบ 10 เท่าอีกนะคะ หากใครสามารถหาตะเกียบรียูสได้
ก็สามารถนำมาเล่นเกมส์ “คีบปิงปอง” ได้อีก เห็นไหมคะว่า
ความสนุกและความรู้ไม่ได้แพงอย่างที่คิด ขนาดไม้ปิ้งไก่ยังสยบเบนเท็นซะอยู่หมัด
[1]
เด็กผู้ชายที่เป็นลูกหลานช่างประปา มีนาฬิกาที่ทำให้สามารถแปลงร่างเป็นตัวอะไรแปลกๆหลายอย่าง
เพื่อให้สามารถต่อสู้กับเอเลี่ยนที่จะมาทำลายโลกได้ (น้องแดนได้เรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษหลายคำจากชื่อตัวละครในเรื่องค่ะ-แต่คุณพ่อคุณแม่ต้องช่วยเด็กๆหน่อยนะคะ
ไม่อย่างนั้นเราจะเสียเงินไปกับเบนเท็นในหลายรูปแบบโดยไม่ได้อะไรกลับมาเลย)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น